Ο ιδιοκτήτης ενός πλοίου είχε προσλάβει έναν ταχυδακτυλουργό για να ψυχαγωγεί τους επιβάτες.
Ο ταχυδακτυλουργός έκανε κάθε μέρα τα ίδια τρικ αφού το κοινό ήταν πάντα διαφορετικό.
Για κακή του τύχη όμως, ο καπετάνιος είχε έναν παπαγάλο που έβλεπε τα κόλπα καθημερινά και είχε καταλάβει πως δουλεύει το καθένα.
Έτσι σε κάθε παράσταση μαρτυρούσε τα μυστικά μπροστά στο κοινό:
“Δείτε εδώ, το τραπουλόχαρτο είναι διαφορετικό”, “Κοιτάξτε το κουνέλι είναι κάτω από το τραπέζι” , “Το καπέλο είναι πιο μεγάλο” κτλπ.
Ο ταχυδακτυλουργός είχε νευριάσει αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι γιατί ο παπαγάλος ήταν του καπετάνιου.
Ένα απόγευμα έπαθε ζημιά το πλοίο και βούλιαξε.
Ο ταχυδακτυλουργός ανέβηκε σε μια πόρτα του πλοίου και επέπλεε στη θάλασσα, αλλά πάντα με τον παπαγάλο μαζί του.
Δεν ήθελε να τον βλέπει μπροστά του αλλά και πάλι δεν μπορούσε να τον ξεφορτωθεί.
Μετά από μερικές μέρες που είχαν κουραστεί πλέον και οι δύο στη μέση του ωκεανού λέει ο παπαγάλος:
«Ωραία, ζητάω συγνώμη, αυτή τη φορά δεν κατάλαβα το κόλπο. Θα μου πεις τώρα που βρίσκεται το πλοίο;»