Σε μια φυλακή, ήταν κρατούμενοι ένας κοκάκιας κι ένας λεπρός στο ίδιο κελί.
Ο λεπρός είχε γεμίσει σημάδια και ξυνόταν συνεχώς.
Μια μέρα έτριβε τόσο δυνατά το πόδι του που το έβγαλε και το πέταξε έξω από το παραθυράκι.
Αργότερα έξυσε το άλλο πόδι και το ένα χέρι μέχρι που πέσανε κι αυτά, οπότε τα πέταξε κι αυτά έξω.
Ο κοκάκιας που ήταν αραγμένος στον κόσμο του από την μαστούρα, τον παρακολουθούσε και μια στιγμή του είπε με ύφος:
«Τι συμβαίνει φιλαράκι; Δραπετεύουμε σιγά σιγά;;;»