in

Ανέκδοτο: Στο τέλος της σχολικής χρονιάς…

Ανέκδοτο: Στο τέλος της σχολικής χρονιάς...

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, πήγαν τα παιδιά του νηπιαγωγείου δώρα στην δασκάλα τους.

Τα πρώτα παιδιά που σηκώθηκαν κρατούσαν από ένα κουτί το καθένα και πλησίασαν ένα ένα για να της τα προσφέρουν.

Το πρώτο δωράκι ήταν από την κόρη του φούρναρη.

Η δασκάλα το κούνησε και είπε:

«Νομίζω ότι ξέρω τι είναι μέσα! Έχει κουλουράκια!»

«Μπράβο, είστε φοβερή!» απάντησε το κοριτσάκι.

Το δεύτερο δώρο ήταν από τον γιο του ζαχαροπλάστη.

Το ανασήκωσε λίγο η δασκάλα, το κούνησε απαλά και είπε:

«Χμ νομίζω πως κατάλαβα τι έχει μέσα. Είναι γλυκά!»

«Ναι, μα όλα τα βρίσκεται;» απάντησε το αγόρι ενθουσιασμένο.

«Ε, μάλλον είμαι πολύ τυχερή! είπε η δασκάλα.

Μετά από λίγο ήρθε η σειρά του Μπόμπου.

Πρόσφερε το δώρο του στην δασκάλα αλλά εκείνη ήταν κάπως διστακτική μαζί του, παρόλο που ήξερε ότι ο μπαμπάς του δουλεύει σε κάβα.

Σήκωσε πάλι το κουτί ψηλά, και κάτι άρχισε να στάζει…

Δοκίμασε η δασκάλα μία σταγόνα και του είπε:

«Μμμ μήπως είναι κρασί;» ρώτησε τον Μπόμπο.

«Όχι, δεν το βρήκατε αυτή τη φορά.» είπε ο Μπόμπος.

Η δασκάλα επειδή δεν του είχε εμπιστοσύνη, δοκίμασε άλλη μια σταγόνα, πιστεύοντας ότι το δώρο του είναι κάτι από την κάβα.

«Μήπως είναι βότκα;» ρώτησε ξανά.

«Όχι, πάλι πέσατε έξω!»

Δοκίμασε μία τελευταία σταγόνα και του είπε:

«Ας το πάρει το ποτάμι, δεν το βρίσκω με τίποτα.»

Ο Μπόμπος χαμογέλασε που για ακόμα μια φορά ξεγέλασε την δασκάλα του κι εκείνη τον ξαναρώτησε:

«Μπορείς να μου πεις επιτέλους τι είναι;»

Κι εκείνος της απάντησε:

«Είναι ένα κουταβάκι!»