Δύο συνάδελφοι κάθονται στο γραφείο Αύγουστο μήνα και δουλεύουν.
Όλοι οι άλλοι υπάλληλοι έχουν πάρει την άδεια τους αλλά αυτοί δεν πρόλαβαν.
Προέκυψε τόση δουλειά που το αφεντικό τους δεν θα τους άφηνε να φύγουν.
Η ζέστη είναι αφόρητη και το κλιματιστικό δεν λειτουργεί.
Ο ένας από τους δύο συναδέλφους δεν την παλεύει καθόλου κι από τα νεύρα του που δεν του δίνουν άδεια, αποφασίζει να κάνει κάτι δραστικό:
Κρεμιέται από το ταβάνι κι αρχίζει να βγάζει περίεργους ήχους.
Το αφεντικό μπαίνει στο γραφείο του, τον βλέπει και ξαφνιασμένος τον ρωτάει:
«Μα καλά, τι σου συμβαίνει και κρεμάστηκες από το ταβάνι;»
«Είμαι λάμπα και σας φωτίζω!»
«Α καλά, εσύ τα ‘παιξες, πάρε άδεια, μήπως και ηρεμήσεις…»
Φεύγει από το γραφείο και σηκώνεται ο συνάδελφός του για να τον ακολουθήσει.
«Που πας τώρα εσύ;» ρωτάει το αφεντικό.
«Ε, φεύγω κι εγώ, πως να δουλέψω χωρίς φως!»